Fotografe Jolijn Snijders uit Eindhoven is de komende weken druk in de weer met het perfectioneren van wat haar debuuttentoonstelling gaat worden. In het Albert van Abbehuis is vanaf 11 tot en met 25 augustus de tentoonstelling Celebrating the Spirit of Youth te zien, en selectie uit haar oeuvre. Voordat het zover is, moeten er nog heel wat knopen worden doorgehakt. Saai en voorspelbaar wordt het in ieder geval niet. “Ik houd van extremen.” (Door Rob Weekers)

EINDHOVEN - Voor de inrichting van de expositie heeft Jolijn Snijders de vrije hand gekregen. Aan keuzemateriaal geen gebrek. En juist dat bezorgt haar heel wat hoofdbrekens. “Van een aantal foto’s ben ik zeker, die vormen de basis. Daaromheen zoek ik beelden die elkaar aanvullen, en elkaar versterken. In mijn hoofd heb ik een beeld van hoe het geheel eruit moet komen zien. Daar wil ik naartoe werken, ik daag mezelf uit om er iets moois van te maken”, weet Snijders. “Wanneer het is geslaagd? Als ik er tevreden over ben. En ja, ook als de bezoekers dat zijn.”

Een andere vraag die nog moet worden beantwoord, is welke ruimten in het Albert van Abbehuis worden gebruikt voor de expositie. De benedenverdieping staat vast, maar mogelijk laat ik ook werk zien op de bovenverdieping”, zegt Snijders. “Maar het moet wel bij elkaar passen. Ik wil met mijn foto’s sfeer oproepen, een verhaal vertellen.” Als modefotograaf kreeg Snijders in toen jaar tijd heel wat mensen voor haar lens. “Maar ik voelde me niet gelukkig als modefotografe, het was niet mijn wereld”, zegt Jolijn, die haar focus nu heeft gelegd op analoog en persoonlijk werk.

ReizenDe liefde bracht Jolijn Snijders (38) zeven jaar geleden naar Eindhoven. Na omzwervingen onder andere Den Bosch en Amsterdam vond ze een huis vlakbij de Woenselsemarkt. “Een levendige omgeving”, zoals ze zelf zegt. “Maar het is tegelijkertijd ook gemoedelijk, voor mij past het goed. Snijders kende zelf geen doorsnee tienerjeugd. Opgegroeid in een dorpje in Zuid-Limburg bracht ze een groot deel van schooltijd door in een internaat. Een enigszins beknellende periode. “Veel vrijheid heb ik daar niet gekend. Later heb ik dat ruimschoots goed gemaakt, door veel te reizen bijvoorbeeld.”

Het verklaart wellicht het thema van de expositie waarin voor jongeren een hoofdrol is weggelegd, en waarin zaken als vrijheid, rebellie, vreugde en verdriet de rode draad vormen. Soms met een rauw randje, soms met beelden die een zekere melancholie oproepen. “Ik houd van extremen, voor mij zijn de grijze gebieden niet interessant”, legt Snijders uit. De fotografe streeft naar authenticiteit. “Wat maakt een persoon tot wie hij of zij is? Daar probeer ik achter te komen, dat wil ik laten zien. Wat dat betreft ga ik onbevangen te werk, en improviseer ik veel. Soms is dat best eng, maar dat maakt het tegelijkertijd ook de moeite waard.”