Met het verlengen van het contract van Toon Gerbrands tot medio 2025 heeft PSV duidelijkheid gecreëerd op bestuurlijk vlak. De algemeen directeur geeft aan zich de komende jaren in te willen zetten om de club omhoog te stuwen naar de beste tweeëndertig clubs van Europa.

Een mooie ambitie maar nu wordt het dan ook tijd voor boter bij de vis. Het adagium van de preses luidt: ‘topsport kent geen compromissen, het is goed of slecht’. Als je daadwerkelijk serieus bent om datgene wat je preekt ook in de praktijk te willen brengen, dan zal Toon momenteel slapeloze nachten hebben. Op technisch vlak rammelt het aan alle kanten bij PSV. Het aankoopbeleid van technisch directeur John de Jong is een bron van zorg. Tientallen miljoenen zijn er uitgegeven en de aankopen tonen aan geen van allen een meerwaarde te zijn. Daarnaast is Mark van Bommel sinds januari het spoor volledig bijster.

Vorig jaar verzuimde hij het landskampioenschap binnen te halen en dit seizoen staat hij al in november op een kansloze achterstand van acht punten en moet men zelfs de meerdere erkennen in AZ om de strijd voor de tweede plaats. Volgens de zwart-wit theorie van Gerbrands gaat het dus momenteel slecht met de club en dat is een understatement. Hoe gaat hij het tij keren? Durft hij zonder aanzien des persoons beslissingen te nemen in het belang van de club? Als er deze week niet wordt gewonnen tegen LASK Linz en Willem II, dan kunnen zaken weleens in een stroomversnelling komen. Van Bommel en De Jong zijn mannen van de club.

Dat moet niet betekenen dat hun prestaties met de mantel der liefde worden bedekt. Het is misschien vloeken in de kerk maar de ideale man om dit jeugdig PSV te kneden op weg naar de Europese top is Louis van Gaal. Wellicht kan Gerbrands, zijn boezemvriend, de trainer verleiden tot een laatste kunstje. Zijn hele uitstraling zal in eerste instantie niet worden gepruimd door de fanatieke achterban, maar weet hij te winnen dan verdwijnt de scepsis als sneeuw voor de zon.