Overal op de wereld gaat het erover. Want overal in de wereld heb je groepen mensen die afwijken van de meerderheid. Die minderheid moet zich aanpassen aan de meerderheid. Of de meerderheid moet de cultuur en identiteit van de minderheid respecteren. Meestal worden we heel ongelukkig en chagrijnig van deze discussies. Terwijl wederzijds begrip en nieuwsgierigheid juist spannender, leuker en leerzamer zijn. Afgelopen week heb ik zo’n week vol nieuwsgierigheid mogen ervaren.
Woensdag bijvoorbeeld, op de koffie bij Jan in de Achtse Barrier. De Nederlandse samenleving verandert snel, vindt Jan. Dat is een verrijking, maar heeft ook problemen met zich meegebracht. Het ging over omgangsvormen en wederzijdse vooroordelen. Het blijkt allemaal minder eng te zijn, als we elkaar maar gewoon aanspreken. Het ging ook over groepen jongeren die overlast veroorzaken. Bij de ene groep wordt de verklaring voor het wangedrag gezocht in een gebrek aan opvoeding. Terwijl een andere groep afkomst of cultuur als de boosdoener ziet.
Vrijdag was ik in Woenselse Heide, op uitnodiging van een groep dames. Stiekem noem ik hen weleens de ‘Woensels Angels’. Elke week komen ze bij elkaar en organiseren ze dingen in de buurt. Deze week hadden ze een groep van 40 bewoners bij elkaar gebracht. Zij spraken over hoe je in de wijk met zo veel verschillende opvattingen, leefstijlen en culturen kunt samenleven. We hebben allemaal een eigen afkomst en toekomst. En we delen onze wijk voor een onbekende tijd. Die tijd willen we allemaal zo veilig en gezellig mogelijk met elkaar doorbrengen.
Het werd een eerlijk en ook een pittig gesprek. Zou iedereen de opmerkingen en vooroordelen van elkaar pikken? Zouden mensen elkaar willen begrijpen of elkaar proberen te overtuigen van hun gelijk? Verschillende buurtbewoners deelden hun ervaringen. Over een grote mond van een kind dat aangesproken wordt op zijn gedrag. Over je afspraken nakomen. En over de spanningen die culturele verschillen met zich meebrengen. Ik kan je vertellen: het was fantastisch. Het is misschien te laat in het jaar voor goede voornemens, maar wat mij betreft is dit er een.
Praat!