Je hoefde geen Jomanda te zijn om te voorspellen dat PSV na het echec tegen Utrecht, LASK en AZ een zware week tegemoet ging. De wedstrijden tegen (opnieuw) LASK en Willem II moesten simpelweg gewonnen worden. Ten kosten van alles.

Wat er op het veld ten toon werd gespreid was hemeltergend. Tegen de Oostenrijkers werd de ploeg van Van Bommel met 4-1 van het veld geblazen en tegen de Tilburgers volgde een beschamende 2-1 nederlaag. PSV-onwaardig. Onacceptabel. In drie weken tijd heeft de club een vrije val doorgemaakt die zijn weerga niet kent. Het is tijd om in te grijpen, want inmiddels gaat PSV richting het niveau van Feyenoord onder Jaap Stam. Al had hij het karakter om zelf de handdoek in de ring te gooien en zonder afkoopsom zijn biezen te pakken. Van Bommel wil echter van geen wijken weten en verschuilt zich achter de absentie van zijn twee sterspelers Bergwijn en Malen.

Hij greep wel in door Jeroen Zoet te passeren en Gaston Pereiro in genade aan te nemen. Dit na een goed ‘gesprek’ met een veertiental supporters dat werd geïnitieerd door de clubleiding om de woede te kanaliseren, zodat er geen spelersbussen worden opgewacht. Deze halfzachte maatregelen zullen geen structurele verbetering opleveren, maar slechts een doekje voor het bloeden. Het probleem is chronisch: de onervaren trainer heeft niet de tactische bagage om uit dit diepe dal te komen. Dat het een clubicoon is, moet geen belemmering zijn om hem uit zijn functie te verwijderen.

Vraag dat maar aan Huub Stevens en Eric Gerets, die ook moesten wieberen na onvrede in de selectie en slechte resultaten. De clubleiding zal ongetwijfeld parallellen willen trekken met de situatie onder Cocu, toen zij achter de trainer bleven staan. Onterecht vind ik, omdat Cocu in zijn eerste seizoen problemen kende met een volledig nieuwe selectie vol met jeugdspelers. Van Bommel heeft na een teleurstellend eerste jaar in de zomer een eigen selectie kunnen samenstellen. Er gelden geen excuses meer, de koek is gewoon op. Ingrijpen Toon!