Ik was net een paar maanden wethouder, inmiddels alweer zes jaar geleden. Aan de ene kant had ik het druk met het leren kennen van betrokken mensen in de stad. Aan de andere kant met mezelf inwerken op verschillende onderwerpen. Naast stapels van ellenlange documenten lezen, wilde ik soms graag op locatie geïnformeerd worden. Dat scheelde wat leeswerk, en het was nog leuker ook.

Zo ontdekte ik twee plekken die mij daarvoor nooit echt waren opgevallen. Eentje was de verborgen parel van Mariënhage, met daaraan gekoppeld de Paterskerk en de Studentenkapel. Aan de Kanaalstraat, achter verwilderd groen en hekken, was een grote schoonheid verborgen. Een plek met een rijke historie, op de locatie waar Eindhoven ooit is ontstaan. Jammer genoeg was deze prachtige plek door de jaren heen een beetje vergane glorie geworden. We wisten dat deze parel opgepoetst moest worden, en terug gegeven aan de stad. Maar hoe, met wie en met welke middelen: dat was nog een groot vraagteken. Zes jaar lang is er hard aan gewerkt door veel verschillende mensen. En afgelopen week was het moment daar. Met de heropening van deze plek als DOMUSDELA kreeg hij weer de glans terug die in de afgelopen jaren was verdwenen.

Het is een ontmoetingsplek geworden voor levensgebeurtenissen. Bruiloften, geboorten, uitvaartdiensten en allerlei andere bijzondere momenten kunnen in het hart van de stad gevierd worden. Met de opening van deze plek sluit ook een turbulent traject voor mij als wethouder. Het komt maar zelden voor dat je als bestuurder mag zaaien en oogsten. Over twee weken maken we de partij bekend die de aankoop en herontwikkeling van het Van de Meulen Ansems terrein mag gaan doen. Dat was mijn tweede ontdekking als pas aangetreden wethouder. Een andere verborgen plek in de binnenstad met een grote historie. Ik hoop dat we met de winnaar van dit verkooptraject ook een heel mooi plan(tje) hebben gezaaid.